Disiplin kavramı genellikle gerçek anlamının dışında değerlendirilmekte ve çocuğun
olumsuz davranışına tepki olarak cezanın kullanımı olarak algılanmaktadır. Oysa disiplin
çocuğun davranışlarına katı sınırlar koymak ve onu her yönden kontrol altını almak değil, kendi
davranışlarının sonuçlarını kabul etmesi, sorumluluklar alması ve öz denetim geliştirmesine
yardımcı olmaktır. Disiplin çocuğun olumlu davranışları ve alışkanlıkları öğrenmesini
desteklemektir. Disiplin aile içerisinde denge ve düzenin oluşturulmasında önemli rol oynar. Ailelerin
disiplin konusunda dikkat etmeleri gereken en önemli nokta etkili bir disiplin oluşturabilmenin ilk
koşulunun ebeveyn ile çocuk arasında olumlu iletişimin sağlanması olduğudur.
Kararlılık: Anne-baba, çocuğun uyması gereken kurallar konusunda kararlı olmalıdır.
Kuralların gerekçeleri çocuğa açıklanmalı ve isteneni yapması beklenmelidir. Kararlı bir tonda
sunulan istekler, çocuk tarafından genellikle dinlenir.
Kesinlik: Anne-baba çocuğa koyduğu kurallar konusunda kesin tavırlar sergilemelidir.
Süreklilik: Disiplinde önemli bir ilke de sürekliliktir. Ebeveynler kurallar konusunda farklı
zamanda farklı uygulamaları onaylamadıklarını belirtmeli ve tutarlı olmalıdırlar.
Sakinlik: Kurallara uyma sırasında yaşanan çatışmalarda ebeveynler sakinliğini korumalı
ve çocukla sonu gelmeyecek tartışmalara girmemelidir.
Ödüllendirme: Çocuklar uygun davranışın öğrenilmesinde olumlu dönütler almak isterler.
Aileler çocuğun olumlu davranışını desteklemeli ve beğendiklerini övgü içeren sözcüklerle ifade
etmelidirler. Çocuğa onaylanan davranışlarından sonra hep maddi ödül verilmesi onda yaptığı
her olumlu davranıştan sonra maddi ödül beklentisine yol açar. Bu da özdenetimin gelişimini
geciktirebilir.
